ОСУДИТЬ
1. юр. атIун; кар атIун. 2. тахсирлу авун; айиб авун; айиб кутун; пислемишун,
меземмет авун. 3. пер. , см. обречь.
сов. 1. hüq. məhkum etmək, iş kəsmək; осудить преступников canilərə iş kəsmək; 2. pisləmək, bəyənməmək, məzəmmətləndirmək, töhmətləndirmək, qınamaq; ◊
Полностью »-сужу, -судишь; осуждающий; осуждённый; -дён, -дена, -дено; св. см. тж. осуждать, осуждаться, осуждение, осужденье 1) кого-что (в ком, у кого) Выразить неодобрение кому-, чему-л.; счесть дурным, плохи
Полностью »