ОТОГНАТЬ I
сов. 1. qovmaq; 2. məc. özündən uzaqlaşdırmaq, başından çıxartmaq, unutmaq; отогнать тяжёлые мысли ağır fikirləri özündən uzaqlaşdırmaq (başından çıxartmaq).
ОТОГНАТЬ II
сов. xüs. çəkmək (araq, cövhər və s.).
ОТОГНАТЬ I
сов. 1. qovmaq; 2. məc. özündən uzaqlaşdırmaq, başından çıxartmaq, unutmaq; отогнать тяжёлые мысли ağır fikirləri özündən uzaqlaşdırmaq (başından çıxartmaq).
ОТОГНАТЬ II
сов. xüs. çəkmək (araq, cövhər və s.).
отгоню, отгонишь; отогнал, -ла, -ло; отогнанный; -нан, -а, -о; св. см. тж. отгонять, отгоняться, отгон, отгонка 1) кого-что (чем) Угрозой, силой заставить отойти, удалиться на расстояние. Отогнать соб
Полностью »