ОТРОДУ

нареч. разг. 1. хайидалай инихъ, хайи чIавалай (яш); ему тридцать лет отроду адан къанни цIуд йис я. 2. гьич, уьмуьрда, яшинда; я отроду не обманывал за зи яшинда масад алдатмишайди туш.
ОТРОГ
ОТРОДЬЕ

Значение слова в других словарях