ПАЧАГЬ

фарс, сущ.; - ди, - да; - ар, - ри. - ра 1) са касдин гьукумдал идара жезвай уьлкведин кьиле авайди. # ~ хкягъун, - рахун, ~ кьиле акъвазун; - ди эмир гун, ~ди къул чӀугун; - диз бегенмиш хьун, ~диз салам гун; -дин паб, ~дин кӀвал, -дин сес, - дин парталар, - дин речь. Вун пачагь я уьлквейрин, Кьушунрин вун сагьиб я! Ф. Къванцин гада. Кьушунарни пагьливанар пачагьдин кӀвалерин вилик жергеда акъвазна. Ф. Нехирбандин хва. Дустагъда Къазибега пачагьдиз вичин вафалувиликай кагъаз кхьена. А. А. Пад хьайи рагъ. Шаир къени амазма чи рикӀера, Пачагь фадлай гадарнава тахтунай. А. С. Зулумкарди туруналди хел яна... Ажуз жеда инсан Ватан авачтӀа, КӀантӀа вич лукӀ, кӀандатӀа вич пачагь хьуй. М. Б. Квез я? 2) куьч. виридалайни чӀехиди, камаллуди. За гъисабди пачагьди пачагь валай Хубанарин шагьин шунгьар, Гьалимат. Е. Э. Гьалимат. 3) къумарал къугъвайдай кьуд жергедин чарарикай (гьачайрикай, керпичрикай, пехъерикай, тӀветӀерикай) гьар садан чӀехиди.

ПАЧ:
ПАЧАГЬВАЛ

Значение слова в других словарях