ПЕХИР

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) химиядин са элемент кислороддик акахьуналди жедай затӀ. 2) куьч. рехне, нукьсан. Чун кьвед санал, чӀемни фу хьиз, Яшамиш жезва. Сада садан пехир михьиз, Гьалал фу незва. Б. С. Хизан. Темпелвилел, чанда рикӀ тахьунал, кьатӀунар тахьунал халкь хъуьрезва ва ихьтин гьаларин пехирар дуьздал акъудзава. "Самур" журн., 2003, No 23.

* эхир пехир хьун, эхир пехир хьуй!

ПЕХИЛДИЗ
ПЕХУЬШ

Значение слова в других словарях