ПИЧ

урус, сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера кӀарасар ва я газ куналди кӀвале чимивал тун патал, хуьрек гьазурун патал къванцикай ва я ракьукай туькӀуьрнавай имарат, затӀ. # ракьун ~, цлан ~, ~ер кун, -ин чин. Ихьтин школада пичер авач, цларик сувагъар кумач. И. В. Чирхчир. Нажмуддин муаллим стӀалвийрин арада къванцин цлан устӀар, сятсаз, чатун, пичерин устӀар, электрик, харат устӀар, яракьар ва пек- партал цвадай машинар туькӀуьрдай устад язни чидай. Ж. Гь. Савадлувилин дестек. Хтанва зун хайи кӀвализ, Ацукьнава пичинив. Дикъетдивди килигзава диде заз. М. Б. Диде. КӀвале ракьун пич, пичинал чайдан ала. ЛГ, 1992, 25.ӀӀ.

* пичерин устӀар сущ. пичер эцигдай устӀар

ПИЦӀ
ПИЧӀЕК

Значение слова в других словарях