сов. 1. köhn. dartıb aparmaq, çəkib aparmaq, sürüyüb aparmaq; sürümək; 2. səbəb olmaq, nəticələnmək; такое поведение может повлечь за собой неприятности bu cür hərəkət pis nəticələnə bilər (pis qurtara bilər).
сов. 1. köhn. dartıb aparmaq, çəkib aparmaq, sürüyüb aparmaq; sürümək; 2. səbəb olmaq, nəticələnmək; такое поведение может повлечь за собой неприятности bu cür hərəkət pis nəticələnə bilər (pis qurtara bilər).
-влеку, -влечёшь, -влекут; повлёк, -влекла, -ло; повлёкший; св. кого-что 1) а) Потащить, потянуть за собой. Повлечь за собой детей. Толпа повлекла меня к выходу. Волны повлекли лодку в открытое море.
Полностью »гъун, арадал гъун, себеб хьун; это повлечѐт за собой неприятности и карди нагьакьан гьалар арадал гъида, им нагьакьан гьалар хьуниз себеб жеда
Полностью »