сов. 1. gillətmək, diyirlətmək; 2. çapmaq, çapıb getmək, sürüb getmək (miniklə); ◊ хоть шаром покати bax шар I.
сов. 1. gillətmək, diyirlətmək; 2. çapmaq, çapıb getmək, sürüb getmək (miniklə); ◊ хоть шаром покати bax шар I.
1. авадрун (мес. туп, къван, гъварар). 2. акьахна фин; тадиз фин (са куьна акьахна)
Полностью »-качу, -катишь; покаченный; -чен, -а, -о; св. а) кого-что Начать катить. Машина быстро покатила по дороге. Погостил два дня и покатил в Москву. Детей покатили на санках. Дома - хоть шаром покати (ниче
Полностью »