прил. dan. zəhlə aparan, usandırıcı, təngə gətirən, mənfur, iyrənc.
прил. dan. zəhlə aparan, usandırıcı, təngə gətirən, mənfur, iyrənc.
разг. вичикай икрагь (карагь) хьанвай; бизар хьанвай; вич такIан хьанвай; гзаф такIан
Полностью »I -ая, -ое; -тыл, -а, -о., разг. см. тж. постылость а) Надоевший, нелюбимый. П-ая жена. Постылый муж. б) отт. Вызывающий неприязнь, отвращение. П-ая жизнь. П-ая комната. Мне всё тут постыло. II -ого;
Полностью »