сов. 1. köhn. gəlmək, gəlib çıxmaq, özünü çatdırmaq, özünü yetirmək; 2. çatmaq, yetişmək.
сов. 1. köhn. gəlmək, gəlib çıxmaq, özünü çatdırmaq, özünü yetirmək; 2. çatmaq, yetişmək.
-спею, -спеешь; св.; нар.-разг. см. тж. приспевать 1) Подойти, подоспеть. Помощь приспела вовремя. 2) только 3 л. Наступить, настать (о времени, событии и т.п.) Приспело время уезжать. Приспела пора п
Полностью »