р

(эр)

неизм.

1)

ж.

и

ср.

Восемнадцатая буква русского алфавита, обозначающая согласный звук [р].

Прописная Р.

Строчное р.

2) м. Согласный звук [р], обозначаемый этой буквой.

Глухой р.

Значение слова в других словарях

Р

' суфф. са бязи глаголрик акал хьуналди причастияр арадиз гъида, месела: къачун - къачур, тӀуьн - тӀуьр, лугьун - лугьур
Полностью »
Толковый словарь лезгинского языка
Р

суфф. са бязи глаголрик акал хьуналди глаголдин каузатив форма арадиз гъида, месела: хъуьруьн - хъуьруьрун, эхъуьрун - эхъуьрун
Полностью »
Толковый словарь лезгинского языка
Р

[эр] урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра алфавитдин къанни кьуд лагьай гьарф.
Полностью »
Толковый словарь лезгинского языка
Р

зурзазвай мецин кӀвенкӀ сарарин хьрхьамрихъ галукь хьана арадиз къвезвай ванлу ачух тушир фонема-сес
Полностью »
Толковый словарь лезгинского языка