м (мн. рога) 1. buynuz; 2. kərənay, şeypur; 3. şiş, ur; ◊ обломать (сломать, сломить) рога məc. susdurmaq, burnunu ovmaq, tabe etmək; брать быка за рога qəti hərəkət etmək, əsas məsələnin həllindən yapışmaq; наставить мужу рога köhn. əri aldatmaq, ərinə xəyanət etmək; в бараний рог согнуть (скрутить) bax бараний; как из рога изобилия çox bol, su kimi; к черту (чертям) на рога; cəhənnəm dərəsinə, Allahu-əkbərin qurtaran yerinə (çox uzağa); у черта на рогах bax черт.