САДРА

нар. 1) са сеферда. - Гьан, инсан, чун Аллагьдин патав агакьнава, вуна садра кицӀи хьиз ав чӀугу! Чувалда авайда ав яна: - Ав, ав, ав, ав. Ф. Халуни хтул. Мехъер! Им Уьмуьрда садра жезвай шад межлис я. К, 1985, 14. VӀӀ. 2) са мус ятӀани. Магьамедсалегьа садра хуьре мискӀин ахъа хьувуник умуд кутунай. А. А. Лезгияр. 3) ахпадал вегьин тавуна, маса кӀвалахар ийидалди. - Садра квев чай гватӀа, заз чай це, зун галатна, - сузамиш хьанва. Ф. Гьуьлуьн руш. - Я стхаяр! - лагьана ада, - куьне фикир це садра, икьван харжияр авуна, зун са куьникайни хьанвач. 3.3. КУТВ-диз фена. Килиг садра, эхиримжи йисара чи лезги хуьрера майдандиз гьикьван гьевескаррин дестеяр, ансамблар акъатнавата! ЛГ, 2004, 21.Ӏ. – Яда-а, Марат! Инша садра! - лагьана кьуншидин папа. Н. Насруллаев. "Го-о-ол!"

САДНИ
САДРАНИ

Значение слова в других словарях