СОИЗВОЛИТЬ
уст. мергьемет авун; хатур, авун; хатурдай хьиз авун, хатур къалурна хьиз
авун; соизволил явиться хатур авуна (хатурдай) хьиз атана.
сов. köhn., kin. 1. buyurmaq, arzu etmək, lütf etmək, iltifat etmək, mərhəmət etmək; lazım bilmək, layiq görmək; 2
Полностью »1. buyurmaq, arzu etmək. Lütf etmək, iltifat etmək, mərhəmət etmək, lazım bilmək, izin vermək, icazə vermək
Полностью »-лю, -лишь; св. см. тж. соизволять, соизволение с инф. ирон. Изъявить желание, милостиво согласиться; соблаговолить. Соизволил приказать. Я звонил несколько раз, но вы не соизволили подойти к телефону
Полностью »