СУФРА

араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) фу кутадай, фу эцигдай парча. Фар суфрадик кутуна, гамар кӀвалик экӀяна. Ф. КӀватӀаш. Ачух жезва суфрани Дагъвидин суфра, Адет тирвал, сифте фу Гъизва са хара. А. С. Хцихъ галаз ихтилат. Итимрин вилик михьи суфра экӀяна. КӀвалин иесиди чаяр цана. А. Муграгъви. Ажалдин хура. 2) мехъер авай кӀвализ тухудай фу ва тайин пишкеш. Испет халади вичин мукьва-кьили Марьяман рушан мехъерик суфра тухуда. С. М. ЦицӀигъ-наме.

СУФИ
СУФФИКС

Значение слова в других словарях