ж мн. нет terrakota (1. bişirilmiş sarı və yaxud qırmızı gil; 2. собир. bu gildən qayrılmış məmulat, məs., vazalar, heykəlciklər və s.).
ж мн. нет terrakota (1. bişirilmiş sarı və yaxud qırmızı gil; 2. собир. bu gildən qayrılmış məmulat, məs., vazalar, heykəlciklər və s.).
(тэ) -ы; ж. (от итал. terra cotta - обожжённая глина) 1) Жёлтая или красная обожжённая гончарная глина. Статуэтки из терракоты. 2) собир. Изделия из такой глины, не покрытые глазурью. Коллекция, выста
Полностью »мн. нет 1. терракота (хъенчIин затIар расдай, кайи чепедин хъипивал алай яру тини хьтинди, кайи чепедин палчух)
Полностью »