ТӀВАЛ

фарс, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, ара 1) тупӀун яцӀувал авай, тӀурар алачир, тентес, кьвечӀил жедай тарцин хел, шумал. Кьуьдди Ширинбегани за живеди кьунвай сувара къветер кьаз хьана. ТӀваларикай хранвай кунашриз. П. Фатуллаева. Ширинбег халу. Са хъуьчӀуьк квай тӀваларикай Къафкъаздиз пару жедайд туш, С. С. Бендедин рикӀ хьайитӀа дуьз. 2) мал ягъун патал гьазурнавайди. ЧӀехи вах, вун тӀвал гваз жедай гуьгъуьна, Зун тарариз акьах тавун паталди. М. Б. ЧӀехи вах.

* малар гьалдай тӀвал, пакун тӀвал.

* тӀвалар-тӀвалар марф къун гл. къалиндиз марф къун. ТӀвалар-тӀвалар хьана къвайи живни марф рагъдандихъ элкъвейла акъваз хьана. З. Э. Муькъвел гелер.

* тӀваларин куткун сущ. шуькӀуь, назик тӀваларикай хранвай куткун.

ТӀАЯ
ТӀВАЛ

Значение слова в других словарях