араб, прил. инсанди арадиз гъун тавур, вич вичиз арадиз атай, къведай. КӀелзавай кас! вак гьамиша тади квайди заз чида. Им тӀебии карни я, вучиз лагьайтӀа тӀебиатди инсандиз тади квай, вуж ва вуч хьайитӀани фад чир хьана кӀандай рикӀ ганва. Н. А. «Зун кьуьзуь жедачир». Шарвили лезги итимдинни лезги дишегьлидин хва я. Амма игит Шарвили дуьньядиз вири аялар хьиз тӀебии кьайдада атаначир. Ам илагъи Кас-Бубади ирид йисуз хцин дидарда кайи Дагъларизни Цуьквераз са пад яру ич гайила, хьайи хва я. Р. Р. Лезги халкьдин игитвилин эпос. ТӀебии кар я, хейлин ксариз машгьур инсанрин ацукьуникай - къарагъуникай, хизандикай, ярар-дустарикай малуматар чир хьун хуш жеда. К. К. Шаирдин килфетар.
* тӀебии газ сущ. чиликай хкатзавай. Районэгьлияр тӀебии газдалди таъминарун за зун патал важиблу ва садлагьай дережадин месэла яз эцигна. ЛГ,1999,1. ӀV.