ФАЛАКАТ

араб, т-б, сущ.; хаталу дуьшуьш. Гуьзел майдин и йикъара Жамала кӀвалахзавай шегьер тӀебиатдин фалакатдик акатна - чилер къарсуник шегьердин гзаф кӀвалер чкӀана. К., 1988, 14. ХӀӀ. Лугьуда хьи, ихьтин дуьшуьшра тӀебиатни перт хьана акъваздач, адан фалакатар бул жеда. Гьак хьунни авуна: йифиз цавари къукьрумар ийиз, гужлу цӀайлапанар ягъиз ахьтин юргъ къвана хьи, хуьруьн вилик квай къацу махпур хьтин векь экъечӀнавай къая юргъади къачуна, агъадалди тухвана... К. К. Ам зи хайи диде я...

ФАЛ
ФАЛУЖ
доти́скать наклева́ться объе́дья продле́ние вечо́р дикта́тор дру́жественный загру́зка зати́шье крючо́к обезли́чивание стафилоко́кк удавле́ние часо́венный взор мельпяш cany grike hypothyroidism malicious putting green rankness walnut буквально взрывчатка