араб, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра хабар агакьай гьалда авайди. Амма исятда чун председателдин кабинетда авай и гьарай-эвердиз ва къалмакъалдин хабардар вуж ятӀа, а хабар никай атанватӀа, гьадазни килигин. Гь. М. Им къван, имни терез. Синоним: хабарчи.
* хабардар авун гл., ни вуж хабар агакьарнавай гьалда тун. Театрдал хуьруьн жемятдин рикӀ алай, вучиз лагьайтӀа ада тухузвай арифдарвилин кӀвалахди халкь гьа аямдин важиблу вакъиайрикай хабардар ийизвай. Гь. Гашаров. Жамирзе Эфендиев. И шад мярекат тешкил авуник, вири санал кӀелайбур гуьруьшдиз хабардар авунин кардик кьил кутур Асваров Херединаз. Алискеров Борисаз вири кватӀ хьанвайбуру чухсагъул лагьана. ЛГ, 2004, 15. VӀӀ.
* хабардар хьун гл., вуж хабар агакьнавай гьалда хьун. Таниш хьайидалай кьулухь ада вич бубадин сур жагъанвайдакай хабардар хьайила атанвайди я лагьана. ЛГ, 2004, 26. VӀӀ.