ХАТӀ

араб, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) кхьинрин къайда, тегьер. Абурун къаншарда авай куьгьне кӀвалин ракӀарал алкӀурнавай лацу чарчел гъилин хатӀаралди кхьенвай «ЦӀийи рехъ» колхоздин правление З. Э. Муькъвел гелер. 1614 - йисуз Кьуьчхуьр Мегьарам Эфендиди гзаф иер хатӀаралди 500 чарчикай ибарат тир Къуръандин баянар гудай гафарган туькӀуьрнай. "Самур" газ., 2004, 28., VӀӀ. 2) са пеше кьилиз тухузвайдаз хас тир хсуси алакьунар, гьерекатар. Ибадуллагьди мухбирвилин рекье мягькем камар къачузва: адан къелем хци, хатӀни тайинди хьанва. К, 1983, 4. V. Тамилади икьван чӀавалди лагьай, гилани лугьузвай са касни тикрарзавач. Адан хатӀ, мани лугьунин тегьер, вич кьиле тухунин къайда, анжах са вичиз хасбур я. М. Ж. Тамила Хидировадин концерт.

ХАТУРУН
ХАХА

Значение слова в других словарях