араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) садакьа. Гатуз жеда квев дамахар, Ахьайиз межлисра махар, гьар йифиз аквадай ахвар Жеда квез хейрат, фекьияр. С. С. ИкӀ я гьакъикъат, фекьияр. 2) куьч. 'садакьадиз фейиди' манада ишлемишдай гаф. Валлагь, чан дуст, кӀваляй экъечӀна, къведайла, заз и балкӀандал вун патал савкьватар эцигиз кӀанзавай. И хейратди, кӀурар вегьез, эцигиз туниач. Кард, 1987, Ха7. - Ваз хъсан я: каруяр ина садавни гвач, и хейратар гъикьван аватӀа, килиг, - къалурдай рекьин къерех тирвал кӀвачер кутӀунна эцигнавай гьуьндушкайрин хараяр. М. Б. Шапка.
* хейратдиз фейиди сущ. садакьадиз фейиди. Ингъе гила саки са сят я хейратдиз фейидан гуьгъуьна гьатна. М. В. Гьарасатдин майдандал.