ХИЯНАТВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хиянат тир гьал. Синонимар: хиянаткарвал, хаинвал, вафасузвал. Антоним: вафалувал.

* хиянатвал авун гл., ни низ хиянат тир гьал арадиз гъун. Гьеле сифте гатфариз Мегьамедсалегьа авур хиянатвал рикӀелай алатзавачир. А. А. Лезгияр. Душманди ийизвай хиянатвилерни зулумар акурла, ада жемят кӀватӀна, гьамиша хьиз, абурун рикӀер секинарун патал, са мани лагьана З. Гь. Лезгийрин риваят. Сннонимар: хиянаткарвал авун, хаинвал авун, вафасузвал авун. Антоним: вафалувал авун.

ХИЯНАТ
ХИЯНАТКАР

Значение слова в других словарях