ХКАТУН

(-из, -на, хкат) f. 1. çıxmaq (bir şeyin içindən, arxasından, altından və s.); цикай хкатай гъед рекьида. Ata. sözü balıq sudan çıxdı – öldü; саламат хкатун salamat çıxmaq, ölməmək, sağ qalmaq; чан хкатун canı çıxmaq, ölmək; 2. məc. olmaq, çıxmaq; яц хкатдай жунгав даназамаз чир жеда. Ata. sözü öküz olacaq dana bugündən bilinər; 3. məc. xilas olmaq, nicat tapmaq, qurtulmaq; лукӀвиликай хкатун əsarətdən qurtulmaq, azad olmaq; 4. məc. məhv olmaq, tələf olmaq, puç olmaq; гад хкатна əkin məhv oldu; 5. qopmaq; qırılmaq, qopub düşmək (düymə və s.); 6. məc. çata bilməmək, yetişməmək, gecikmək; iştirak edə bilməmək; məhrum olmaq; кьве суварикай хкатай куьреви. Ata. sözü Əli aşından da oldu, Vəli aşından da; 7. ayrılmaq, ayrı düşmək, uzaqlaşmaq; суьруьдикай хкатай хеб жанавурди неда. Ata. sözü sürüdən ayrılan qoyunu qurd yeyər; 8. getmək, yox olmaq, silinmək, təmizlənmək (ləkə); 9. tapılmaq (arxeoloji qazıntı, xüsusi axtarış və s. nəticəsində aşkara çıxmaq); 10. müxt. mən.: куьк хкатун kökü kəsilmək, tələf olmaq; кьеж хкатун nəmliyi yox olmaq, qurumaq; хъел хкатун acığı soyumaq (yatmaq), qəzəbi keçmək; тӀалакьдикай хкатун talaq (talağını) almaq, boşanmaq, ayrılmaq, çıxmaq (ərdən).