прил. 1. хозяин (1-ci, 2-ci, 3-cü, 4-cü və 5-ci mənalarda) söz. sif.; 2. ağalıq; 3. qayğı ilə, qayğılı; хозяйское отношение к делу işə qayğılı münasibət göstərmə; ◊ дело хозяйское özün bilirsən, ixtiyar sənindir, öz işindir, necə bilirsən elə də et.
прил. 1. хозяин (1-ci, 2-ci, 3-cü, 4-cü və 5-ci mənalarda) söz. sif.; 2. ağalıq; 3. qayğı ilə, qayğılı; хозяйское отношение к делу işə qayğılı münasibət göstərmə; ◊ дело хозяйское özün bilirsən, ixtiyar sənindir, öz işindir, necə bilirsən elə də et.
-ая, -ое. см. тж. хозяйски, по-хозяйски 1) к хозяин 1), 4) Хозяйский сын. Х-ая дочь. Сидеть на хозяйском месте. Иметь хозяйскую жилку (склонность к хозяйствованию). 2) Внимательный, заботливый. Х-ое о
Полностью »1. иесидин; хозяйская дочь иесидин руш. 2. иесивилин; иесивилелди; хозяйский подход иесивилелди эгечIун (килигун, кардиз)
Полностью »