ХУРУ

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра инсандин парталдин хивелай агъуз чка, вилик пад. Нариман даш, чир тавуртӀа, секин жедач сурани, Дуьз жаваб це, чи, лезгийрин, хуруда рикӀ авани? М. Б. Автограф. 2) дишегьлидин мам. Аялдиз хуру гана. Р.

ХУРТӀУМ
ХУРУ

Значение слова в других словарях