ХУРУШУМ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра рагъ акӀайдалай кьулухъ мичӀи жезвай ара, вахт. Кьуд пата хурушумдин рангар къвердавай къалин жезва. М. В. Гьарасатдин майдандал. Зун хуьруьв хурушумар хьанвайла агакьнай. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Куьгьне манидин лезги аваз, гатун хурушумра пайда хьайи чими гарук акахьна. Ж. Гь. ЦӀийи манидин суракьда.

* хурушум хьун гл. нянрихъ элкъвенвай йикъан вахт алукьун. Хурушумар хьанмазди фад, Гъазур жеда тадиз варцел. Ф. Шарвилидикай риваят. Хуьрел серин акьалтна, хурушум жезвай. З. Э. Муькъвел гелер. Хурушум жез-тежез туьквендиз са паб атанай. М. Б. Зун кьенвач. Хурушум хьайила, къуншид гадади Асвараз Абдуллагь бубади хуьруьн кимел эверзава лагъана хабар гана. С. К. Негь.

ХУРУН
ХУРХ

Значение слова в других словарях