ХЪВЕРУН

гл., ни; -да, -на; -из, -зава; -а, ~ин, -рай, -мир; хъвер авун, хъвер тавун, хъвер тахвун, хъвер хъийимир шадвилин гьиссер къалурдай сесер акъудун. Гьар акур кьван хъвериз къваздай кӀани ярдин вилериз кьий. Ф. Гьа инал сикӀре элба-эл са фендигарвал туькӀуьрна, пӀузаррикай хьиз хъверна. Къ. М. Дущмандин тум. - Гила хъвера-а! Хъвера! Ваз хъуьрез чидачни, кӀвал чӀур хьайи кас! Р. Гь. Зи ирид стха. Регъуь я гададиз, - вилер чуьнуьхзава, са уьтери хъверзава. М. В. Гьарасатдин майдандал. Синонимар: хъвер авун, хъуьруьн. Антоним: шехьун.

ХЪВЕР
ХЪВЕХЪ

Значение слова в других словарях