гл., каузатив, ни вуч; -да, -на; -из, -зва; -ич, -ин, -рай, -имир; хъичир тавун, хъичир тахвун, хъичир хъийимир 1) жими затӀ (яд, нек) стӀалар яз ягъун. Бубади, чилел алукьайла, фекьидин кьилелай алатай бапӀах къачуна, чутхвардик кутуна, цяй ацӀурна, гъана адан чиниз хъичирна. Къайи ци, фекьи вич вичел хкана. Б. Гь. Заз эвера. Абуру, гуя нубатар ийизвайди хьиз, цик тӀуб кутаз, ахпа сада-садан чиниз стӀалар хъичириз башламишна. З. Э. Булахдал. 2) куьч. гьар патахъ чукӀун (нур, экв). Цав, чуьхвей гуьзгуь хьиз, михьи тир. Дагъларин лацу кукӀушриз ракъини вичин нурар хъичирнавай. А. М. Лежбердикайни пуд стхадикай.