ХЪФИН

(-из, -ена, хъвач/ахлад) f. 1. getmək, çıxıb getmək; 2. “фин”-in təkr. tərzi; təkrar getmək, təzədən getmək; 3. boşanmaq, ərindən ayrılmaq, atası evinə qayıtmaq; 4. uçmaq, uçub getmək (quşlar haqqında); 5. хъфидай gedəri, gedərgi, mütləq getməli olan; хъфидай мугьман gedəri qonaq.