ЦУН

гл., -ада, -ана; -аз, -азва; -уз, -урай, -ан -мир; цун тавун, цун тахвун, цан хъийимир 1) экъечӀун патал са вуч ятӀани чилик кутун. Куь гьахъ вахчу мад сефер фин цайила. Е. Э. Цилингар. Цанавай кьван гужлу техил Гьабурун гатар акуна. С. С. Заз Урусият акуна. За лагьай гьал хьун тавуртӀа, Вядеда яд гун тавуртӀа, Тумар пара цун тавуртӀа, Кар аватда кӀевез, лежбер, С. С. Лежбер. Агъа СтӀалрин "калхуз Фагьума, килиг, кесибар. Алахъна кар вилик тухуз Цазава векь, ник, кесибар. С. С. Агъа СтӀалрин калхуз. Идарайрилай анихъ галай буш чуьл цаз башламишнавай. З. Э. Муькъвел гелер. Дагъдин хуьре тумар цадай вахт геж жезвай. З. Э. Мехъер кьуьл туш. 2) зараф. квадарун. Сят цанатӀани, вахт квадармир. Р.

ЦУН
ЦУР

Значение слова в других словарях