ЦУРУ²

sif. 1. turş; цуру чумал turş zoğal; 2. turşumuş, qıcqırmış, qıcqırıb xarab olmuş; цуру тугъ turşumuş ayran; * цуру авун a) turşutmaq, qıcqırtmaq, bir şeyin qıcqırmasına səbəb olmaq; b) turş etmək, turş hala salmaq, turşlaşdırmaq.
ЦУРУ¹
ЦУРУ

Значение слова в других словарях