ЦӀЕКӀВ

сущ.; - еди, -еда; -ер, -ери, -ера юг гатайла, амукьдай куьлуь хьанвай сам(ар). ЯтӀран кьулал вегьена нагъвар, цӀекӀвер, Чукьванрал ацукьна жегьилар, рушар. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. Гьа са вахтунда бязи лезги гафар яваш-яваш рахунин ва кхьинин чӀалай акъатиз, квахьиз башламиш хьанва, архаизмайриз элкъвезва. Месела, туьрез, вик, дишле, ахур. десте ( куьтендин мезре, дегьре, цуьл, цӀвецӀ, риге ва маса хуьруьн майишатдихъ галаз алакъалу гъейри гафар. И. Жаватов. Са макъаладин гелеваз... ЛГ, 2005,1. ӀV.

ЦӀЕГЬРЕКЬ
ЦӀЕКӀУЬД

Значение слова в других словарях