ЦӀИЛ

сущ.; -ини, -та; -ер, -ери, -ера 1) майишатда ишлемишун патал хранвай ва вичихъ кӀевивал авай яцӀу еб. Айвандикай цӀил гице. Енгед гъиле цӀимил гице. Ф. Акьахна къугъварла памбаг цӀилерал Тамашдай жемят вал гьейран я, Керим. Е. Э. Пагьливан Керим. Вужар ятӀани кьвед фена Нуралидин ламни гваз хтана; гила цӀил кӀанзавай. Санайни жагъизвачир. М. Б. «Жигули». Булахдин кьве къвалахъай юкьварал цӀилер кутӀунна кьве бацӀидиз хкар янавай. А. Къ. Нехирбанни лекь. 2) гьавадин пагьливанди алакьунар къалурун патал кьакьанда ядай кӀевивал авай яцӀу еб. Зуьрнед ванцел хкаж хьана цӀилинал, Чи жегьилри чилел хьиз кьуьл ийида, А. С. КӀанда и чил.

ЦӀИКЬВЕДРА
ЦӀИЛЕР

Значение слова в других словарях