ЧӀАГАЙ

прил. 1) кьайивиликди хъукъвай, кӀеви хьанвай. ЧӀагай якӀукай хутре ийидач. Р. 2) гуьрчег. «Яраб ида лап рикӀин къеняй, михьивилелди ибур лугьузвай гафар тиртӀа, тахьайтӀа ада захь галаз чӀагай гафар рахуналди, зун тухтатмишзавайтӀа?-фикирна ада. Я. Я. Са фурун вакӀар. Уьзден аз Юсуф хандин кӀвалерин вилик чӀагай шарабан алаз акуна. С. Ярагъви ашукь Уьзден. Баркалла Магьмуд муаллимдиз. Аквазвани гъихьтин саламат, чӀагай ким ада чаз туькӀуьриз тунватӀа. ЛГ. 2004, 15. VӀӀ.

* чӀагай-чӀагай прил. лап чӀагай, лап хъсан. Ахьтинбуру вичел гьалтай кар гьеле-меле бажагьат туькӀуьрда, мили-мили, хъуьтуьл-хъуьтуьл, чӀагай-чӀагай гафаралди вун тухарна, вилер ицитӀна, вичелай гзаф рази яз вун рахкурда. Я. Я. Са фурун вакӀар.

ЧӀАВУЗ
ЧӀАГАЙВАЛ

Значение слова в других словарях