ЧӀИМЕЛ

прил 1) циф, чиг, марф авай. ЧӀимел йис тирвиляй чӀурарани хъсан векь экъечӀнавай. К, 1989, 4. ХӀӀ. Амай йикъарилай са куьнални тафаватлу тушир чӀимел зулун югъ тир. А. Эсетов. Кьуьзуь кьун.

ЧӀИКЬ
ЧӀИМЕЛВАЛ

Значение слова в других словарях