ЧӀУРУН

(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: pozmaq; 2. silmək; sürtüb təmizləmək (yazını, oymanı və s.); 3. korlamaq, xarab etmək, sıradan çıxartmaq, yararsız hala salmaq (cihazı və s.); 4. məc. korlamaq, xarablamaq, puça çıxarmaq, alt-üst etmək; mane olmaq, əngəl törətmək; крар чӀурун işləri korlamaq; 5. yıxmaq, uçurmaq, dağıtmaq, xaraba qoymaq, viran qoymaq; кӀвал чӀурун məc. ev(ini) yıxmaq, pislik etmək, bədbəxt etmək; папа чӀурай кӀвал аллагьдивайни къени хъижедач. Ata. sözü arvad yıxan evi fələk də yıxa bilməz; * аял чӀурун tib. abort, uşaq salma; чин чӀурун bax чин [ччин].