ШУРА

куьгь., сущ.; -ди, -да; совет. Ада вичин терефдаррикай Шура туькӀуьрнавай. А. А. Ирид цавук Самурдин ван.

* шура гьукумат сущ. кьиле советар авай гьукумат. Эгер шура гьукумат хьаначиртӀа, ви дуван за ийидай, - лугьузвай къужади, къулан патав ацукьна. З. Э. Муькъвел гелер. Адаз гьикӀ авай хьи, вичи гьина кӀвалах авуртӀани, вичиз шура гьукуматди ганвай тербия дуьзди я, ам намуслудаказ кьилизни акъудиз вич гьамиша гьазур я. Я. Я. Са фурун вакӀар.

ШУР
ШУРВА

Значение слова в других словарях