ЭЗБЕРУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а. ~ин, -рай, -мир; эзбер авун, эзбер тавун, эзбер тахвун, эзбер хъийимир лагьай гаф, авур ихтилат, кар мад сеферда хълагьун, авун. Жуван дердияр эзбера... С. С. Сивел хъвер алаз Тагьир дагъларихъ элкъвена. Ада кумаз-кумаз «такабур дагълар, такабур дагълар...» гафар эзберна. К. К. Шаирди лагьанай, Адан тӀвар ва чӀалар несилри, аямрай аямриз физ, датӀана эзберда. «Самур» журн., 2003, No 6. Алатна фейи кӀвалахар я, эзбер хъийин тийин, чан имидин. Ж. Гь. Юргъадилай гуьгъуьниз. Синонимар: тикрар авун, тикрарун.

ЭЗБЕР
ЭЗМИШ

Значение слова в других словарях