ЮЗУН

( ЮГЪУН нугъ. ) гл., вуч; -ада, -ана; -аз, -азва; -уз, -ан, -урай, -амир; юзун тавун, юзун тахвун, юзун хъийимир 1) акъвазнавай гьалдай акъатун, инихъ-анихъ гьерекатдик акатун. Къакъан синел пӀинидин тар Тар галукьна юзазава. Ф. Гьа икӀ хъфена зун кӀвализ агакьна. Кьве юкъуз зун гьич алай чкадилай югьун тийиз къатхьана. А. Ф. Лянет. Ам, къанди кьурди хьиз, юзаз тежез амукьна. Къ. Къ. КӀири Буба. Са декьикьада пурпу живеда язух къведай тегьерда суза ийиз чабалмишай жанавур юзун хъувунач. У. Къемберов. Спелар куьрсарай хам. 2) куьч., инкарв. формада тефин. Къуй чеб фирай, зун Магьмуд имидин патавай гьич санизни юзадач. А. Исм. Алукьдай ахвар.

ЮЗБАШИВАЛ
ЮЗУРУН

Значение слова в других словарях