[ər.] сущ. 1. кӀукӀ, кукӀуш (дагъдин); 2. пер. са затӀунин виридалай кьакьан кӀар, дережа, нукьта.
Полностью »is. 1) sommet m, cime f ; faîte m ; dağın ~si sommet d’une montagne, cime d’une montagne ; təpənin ~sində au faîte de la butte ; dalğanın ~si faîte de
Полностью »i. 1. top, summit; crest; peak; dağın ~si the top / crest / summit of the mountain; təpənin ~sində at the top / crest of the hill; dalğanın ~si the cr
Полностью »сущ. вершина: 1. верхняя, самая высокая часть чего-л. Dağın zirvəsi вершина горы, ən yüksək (uca) zirvə высочайшая вершина, zirvəyə qalxma восхождение
Полностью »is. [ər.] Dağın ən yüksək nöqtəsi, təpəsi. Dağın zirvələri qarla örtülüdür. – Qafqaz altımdadır, ən müdhiş olan zirvədə mən; Tutmuşam, tək uçurum qarl
Полностью »