sif. Özünü başqalarından yüksək tutan; lovğa, təkəbbürlü, özünü dartan. Əsədüddövlə təkəbbürlü, özünüçəkən, ağızdan cəfəng bir adam idi
özünüçəkən
I. i. one who turns up his / her nose II. s. cocky, cocksure, pert
прил. вичи-вич ялдай, вичи-вич чӀехиз кьадай; лавгъа, такабурлу.