is. Ətiacı adamın hərəkəti, xasiyyəti. Ətiacılıq etmək. – Gah [Hüseyni] hər kəsə yazığı gələn, qarışqanı belə incitməkdən çəkinən bir rəhmdil olur, ga
ətiacılıq
diliacılıq — kobudluq — mədəniyyətsizlik
i. acrimony
сущ. туькьуьл касдин амал, хесет; туькьуьлвал.
is. causticité m, mordant m, sarcasme m