АЯВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера са вуч ятӀани хуьн патал ийизвай гьерекат, гелкъуьн.

* аявал авун гл., ни нин-куьн; са вуч. ятӀани хуьн патал гьерекатар авун, гелкъуьн. Школьникри чпин салан аявал ийизва. Аферин. X. Ш. Хуьруьн школада. Инсан халкьнавайдани вирибуруз сад хьиз гудач, садбуруз аявал техжедай къван гуда, садбуруз тӀимил-тӀимил. Н. М. Жандар Магьамай.

АЯ
АЯВАЛУН

Значение слова в других словарях