АЯВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера са вуч ятӀани хуьн патал ийизвай гьерекат, гелкъуьн.

* аявал авун гл., ни нин-куьн; са вуч. ятӀани хуьн патал гьерекатар авун, гелкъуьн. Школьникри чпин салан аявал ийизва. Аферин. X. Ш. Хуьруьн школада. Инсан халкьнавайдани вирибуруз сад хьиз гудач, садбуруз аявал техжедай къван гуда, садбуруз тӀимил-тӀимил. Н. М. Жандар Магьамай.

АЯ
АЯВАЛУН

Digər lüğətlərdə

иску́сница лю́ба нака́чка отма́шка почём приклёпываться се́ялка гетероморфо́з зубриться непове́рхностность разновозрастно́й распо́рный руса́чка лизать поршень bump off Catskills fire off gatherer languet parole system self-corrective истинный обрубить расхлябанность