БУБАВАЛ

сущ.; -или, -иле 1) бубадинни адан аялдин ивидин жигьетдай мукьвавал. ГъвечӀи, чими, турпуц хьтин чан вичин хурув агудайла, жегьилдин бубавилин гьиссер гужлу хьана. Гь. Къ. Четин бахт. Заз етимвилин мусибатни чир хьана, бубавилин гьиссни. Амма абурулай виридалайни виниди за зи хайи халкьдиз къуллугъ авун яз гьисабна. 3. Р. Веси. 2) бубадин гьиссер авай гьал. Шад я Али бубавилел Ватандин... Ш. Т. Ватандин лувак.

* бубавал авун гл., ни низ бубадин вѐзифаяр кьилиз акъудун, бубади хьиз галайвал авун. ЧӀехи стхади заз бубавал авунай. Р. [ Зарлишан ]. КӀвалах -кӀвалах лугьуз ваз йикъан кьарай, йифен ахвар хьанач. Аялриз на бегъем бубавални авунач. Н. И. Гьакимрин папар.

БУБА
БУБАВАЛУН

Значение слова в других словарях