ВЕРХ
1. Üst, yuxarı; 2. Yuxarı qat, üst mərtəbə; 3. Yüksəklik, təpə, 4. Ən yüksək nöqtə, ən yüksək dərəcə
м (мн. верхи) 1. üst, yuxarı (hissə); 2. yuxarı qat, üst mərtəbə; жить на самом верху ən yuxarı qatda (üst mərtəbədə) yaşamaq; 3
Полностью »-а (-у), предлож.; о верхе, на верху; мн. - верхи и верха; м. 1) Самая высокая, расположенная над другими часть чего-л.; верхняя часть, оконечность чего-л. (противоп.: низ) Верх дома, горы, мачты. Зам
Полностью »1. винел пад. 2. вини кьил; кьил. 3. винел алай къат; вини къат. 4. ччин (парчадин, парталдин)
Полностью »1. bot. tozağacı; 2. tozağacı meşəsi; 3. верхер (-и, -а) c. dan. tozağacının cavan budaqları (süpürgə və s
Полностью »1. bot. tozağacı; 2. tozağacı meşəsi; 3. верхер (-и, -а) c. dan. tozağacının cavan budaqları (süpürgə və s
Полностью »сущ.; -и; -ер, -ери, -ера рикӀиз ухшар пешер жедай, к лацу вая мичӀи рангадин тан авай тар.
Полностью »сущ.; -и; -ер, -ери, -ера рикӀиз ухшар пешер жедай, к лацу вая мичӀи рангадин тан авай тар.
Полностью »м. верху, вярхоў 1) yuxarı, üst жыць на самым версе — ən yuxarıda yaşamaq 2) üz верх адзення — paltarın üzü ◊ узяць верх — qalib gəlmək, üstün gəlmək
Полностью »