ВУЧТИН

|| ВУШТИН рах., тӀв. эв.; 1) бине, ери чирун патал гудай суалдин гаф. Бендедин кьил акъат тийир им вучтин я азар. Е. Э. Духтурханадай чар. [Пери]. Бес къал жечни. Куьне ихьтин крар тавунайтӀа, чна гьич са къални ийидайди тушир. [Буржум]. Вуштин крар я, я вах! Лагь кван. Гь. Гь. Колхоз. 2) низ-квез талукь тир. Къизил, гимиш, цур, къванцин цӀивин - яраб мад вучтин тадаракар кватӀа! А. А. И рид цавун кӀаник Самурдин ван. - Я Насир, им вучтин цицӀиб я, текьер ийиз кӀвализ ахъайнавайди? А. Сайд. Насиран туртур.

ВУЧРАЙ
ВУЧТИН

Значение слова в других словарях