ГЬАЛИМА

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра ргай затӀунин икьи яд. НекӀедин хъчарин ( ругуна хкатзавай ) гьалимади ва ( хъчар ргай циз вегьена турла хкатзавай ) гьар юкъуз ишлемишайла, хуьрек цӀурурунин гьал хъсанарда, бедендикай ракъуцӀар ( "шлак" ) хкудуниз куьмекда. ЛГ, 1999, 22. ӀX. Гьалима икӀ гьазурда са тӀурунавай... ЛГ, 2002, 21. ӀӀ. Вири шар са затӀуникай тир: ядни къван, гьалимани ракьуцӀ, гьавани бугъ, ракьни як санал, са затӀун къене авай. Ргун акъвазна. Шар кьили хьана. Винел пата чар кьуна. Ф. Б. Миф.

ГЬАЛДУН
ГЬАЛКЪА

Значение слова в других словарях