ГЬАЛЧУН

(-из, -на, гьалч) f. 1. çırpmaq, şiddətlə vurmaq, çarpmaq, vurmaq; чилел гьалчун yerə çırpmaq (bir şeyi); 2. atmaq, tullamaq, tolazlamaq; къван гьалчун daş atmaq, daşla vurmaq; 3. əlavə etmək, üstünə gəlmək, artırmaq; * гаф гьалчун bax гаф; кьил гьалчун bax кьил.